Κεχριμπάρι Βαλτικής
H λέξη κεχριμπάρι προέρχεται από την τουρκική kehribar, που με τη σειρά της προέρχεται από την αραβική λέξη kahruba, που θα πει: «αυτό που έλκει τα άχυρα», προφανώς λόγω της γνωστής ιδιότητας του να έλκει ελαφρά σώματα, αφού προηγουμένως το τρίψουμε πάνω σε ένα μάλλινο ρούχο.
Ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες που το ονόμαζαν ήλεκτρον. Με αυτό πραγματοποίησε πειράματα ο Θαλής ο Μιλήσιος και παρατήρησε τα φαινόμενα που σήμερα κατατάσσονται στον ηλεκτρισμό.
Κεχριμπάρι είναι το απολίθωμα ρητίνης κωνοφόρων δέντρων, που ξεπερνά σε ηλικία τα 30 εκατομμύρια χρόνια, εμπεριέχει το succinic acid (οξύ) και είναι πηγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το κεχριμπάρι προέρχεται από μοριακά πολυμερή που προκύπτουν από την επίδραση πολύ υψηλών πιέσεων και θερμοκρασιών οι οποίες παράγονται από τα υπερκείμενα ιζήματα και μετατρέπουν τη ρητίνη πρώτα σε κόπαλ (απλό απολίθωμα). Ύστερα η επί εκατομμύρια έτη επίδραση πιέσεων και θερμοκρασιών οδηγούν στο σχηματισμό του κεχριμπαριού. Υπάρχουν όμως και άλλες προϋποθέσεις για τη δημιουργία κεχριμπαριού, όπως ότι η αρχική ρητίνη πρέπει να είναι ανθεκτική στη φθορά. Πολλά δέντρα παράγουν ρητίνες, αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η κατάθεσή τους διασπάται από τη φυσική και βιολογική διεργασία.
Η έκθεση στο ηλιακό φως, βροχή και σε εύκρατες ακραίες συνθήκες τείνει να αποσυνθέτει τις περισσότερες ρητίνες και η διαδικασία αυτή υποβοηθείται από μικροοργανισμούς όπως βακτήρια και διάφορους μύκητες. Για να επιβιώσουν οι ρητίνες αρκετό καιρό και να γίνουν κεχριμπάρι, πρέπει να είναι ανθεκτικές σε τέτοιες δυνάμεις ή να παράγονται υπό συνθήκες που αποκλείουν την παρουσία τέτοιων δυνάμεων. Παρ’ όλο που δεν είναι ορυκτό, μερικές φορές θεωρείται και χρησιμοποιείται ως πολύτιμος λίθος. Σε όποιο απολίθωμα ρετσινιού λείπει έστω και ένα από τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά, τότε αυτό δεν είναι κεχριμπάρι, αλλά πρόκειται για απλά απολιθώματα και τα οποία ονομάζονται κόπαλ.
Το κεχριμπάρι δεν έχει καθορισμένο χημικό τύπο, γιατί είναι μίγμα ρητινών, αλλά η μέση χημική του σύσταση είναι C10H16O. Έχει σκληρότητα 1.5 έως 2.5 στην κλίμακα Mohs είναι δηλαδή πολύ μαλακό, και έχει σχετικά χαμηλό ειδικό βάρος 1,05 – 1,10. Πρακτικά το κεχριμπάρι επιπλέει σε αλατισμένο νερό. Δεν επιπλέει στην θάλασσα αλλά ούτε βυθίζεται, μπορεί και μετακινείται μίλια ολόκληρα σ’ αυτήν. Το κεχριμπάρι Βαλτικής θεωρείται ότι προέρχεται από τα φυτά της οικογένειας Sciadopityaceae του γένους Sciadopitys, που ζούσαν στη βόρεια Ευρώπη.
Υποκατηγορίες
-
Βασιλικό Κεχριμπάρι
<p><strong>Βασιλικό κεχριμπάρι</strong> αποκαλούμε το ματ ανοιχτόχρωμο κεχριμπάρι με υπόλευκες ή λευκές πολλές φορές αποχρώσεις. Σύμφωνα με τις πηγές το χρώμα αυτό οφείλεται σε παράγοντες όπως ότι το βασιλικό κεχριμπάρι έχει δεχτεί χαμηλές πιέσεις και θερμοκρασίες και δεν έχει έρθει σε επαφή με χημικά στοιχεία έντονων χρωμάτων, στα εδάφη που εναποτέθηκε.</p> -
Καχραμάν
<p><strong>Καχραμάν</strong> λέμε το κεχριμπάρι που έχει εξορυχθεί πολλά χρόνια πριν. Το οξυγόνο της ατμόσφαιρας και οι εκκρίσεις των χεριών των ανθρώπων οξειδώνουν το κεχριμπάρι. Η οξείδωση του δίνει το κροκύ (ώχρα-πορτοκαλί) χρώμα. Η περιορισμένη ποσότητα και η παλαιότητά του το καθιστούν ακριβότερο από το κεχριμπάρι που ανευρίσκεται ή εξορύσσεται στις μέρες μας. Χαρακτηριστικό γνώρισμά του είναι ότι η κοπή των χαντρών δεν έχει γίνει σε όμοια και συμμετρική φόρμα επειδή το υλικό ήταν ακριβό και δεν συνέφερε να το κάνουν ρινίσματα.</p> -
Αντικέ Κεχριμπάρι Βαλτικής
<p>Το <strong>ΑΝΤΙΚΕ</strong> κεχριμπάρι είναι το πιο κοντινό χρωματικά στο παλιό κεχριμπάρι.</p> <p>Πρόκειται για Βασιλικό κεχριμπάρι που έχει σκουρύνει: είτε γιατί η εξόρυξή του έγινε κάποια χρόνια πριν και η επαφή του με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας το έχει οξειδώσει, είτε γιατί κατά τη διάρκεια που ήταν μέσα στη γη δέχθηκε υψηλότερες πιέσεις και θερμοκρασίες.</p> <p>Δεν είναι τυχαίο που αποτελεί κορυφαία επιλογή για τους λάτρεις του κεχριμπαριού αμέσως μετά το κεχριμπάρι καχραμάν.</p> -
Σαμπανιζέ Κεχριμπάρι Βαλτικής
<p>To <strong>ΣΑΜΠΑΝΙΖΕ</strong> κεχριμπάρι έχει συνήθως την χρυσοκίτρινη απόχρωση της σαμπάνιας. Η διαφάνεια του που οφείλεται στη μικρή έως καθόλου επαφή του με οξυγόνο το καθιστά ιδιαίτερο. Ένα παλιό τραγούδι που έλεγε “και ρετσίνα κεχριμπάρι στο ποτήρι σου να πιεις” αναφερόταν σ’ αυτό ακριβώς το είδος κεχριμπαριού . Όπως και η σαμπάνια πρόκειται για ένα υλικό για λεπτά γούστα που προσελκύει τον θαυμασμό όσων έχουν την ευκαιρία να το γνωρίσουν.</p> -
Βυσσινί Κεχριμπάρι Βαλτικής
<p>Το <strong>Βυσσινί κεχριμπάρι</strong> μπορούμε να το συναντήσουμε σε αρκετές αποχρώσεις του καλύπτουν όλη την κλίμακα του βυσσινί χρώματος.</p> <p>Τα σκούρα χρώματα του κεχριμπαριού συνήθως είναι αποτέλεσμα των υψηλών πιέσεων και θερμοκρασιών <strong>που αυτό έχει υποστεί, κατά τη διάρκεια των εκατομμυρίων χρόνων που βρίσκεται μέσα στη γη</strong>. Ένας επιπλέον παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει το χρώμα του κεχριμπαριού είναι τα συστατικά του εδάφους. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως το χρώμα του μπορεί να οφείλεται σε “βομβαρδισμό” με λέιζερ. Η διαδικασία αυτή ωστόσο δεν επηρεάζει τη δομή του κεχριμπαριού.</p> -
Κονιάκ Κεχριμπάρι Βαλτικής
<p>Το <strong>ΚΟΝΙΑΚ</strong> κεχριμπάρι ονομάζεται έτσι από τις χρυσοκαφέ αποχρώσεις του που θυμίζουν το γνωστό τύπο ποτού. Τα σκούρα χρώματα του κεχριμπαριού είναι αποτέλεσμα των υψηλών πιέσεων και θερμοκρασιών που αυτό έχει υποστεί, κατά τη διάρκεια των εκατομμυρίων χρόνων που βρίσκεται μέσα στη γη. Ένας επιπλέον παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει το χρώμα του κεχριμπαριού είναι τα συστατικά του εδάφους. </p> -
Πράσινο Κεχριμπάρι Βαλτικής
<p><strong>Πράσινο κεχριμπάρι</strong> λέμε το κεχριμπάρι που έχει χάντρες σε λαδί αποχρώσεις. Τα έντονα “πράσινα κεχριμπάρια” έχουν υποστεί χημικές επεξεργασίες και στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για copals (απολιθώματα πιο πρόσφατα).</p> -
Πολύχρωμο Κεχριμπάρι Βαλτικής
<p>Λέγοντας <strong>πολύχρωμο κεχριμπάρι</strong> εννοούμε το συνδυασμό από χάντρες διαφορετικών ποιοτήτων και χρωμάτων κεχριμπαριού που συνθέτουν εύχαντρα – κομπολόγια αυτής της κατηγορίας. Το κεχριμπάρι επειδή είναι φυσικό υλικό πολλές φορές παρουσιάζει μια ποικιλοχρωμία, ιδιαίτερα όταν δεν έχει καθαριστεί αφού εξορυχθεί.</p> <p>Τέτοιου είδους συνδυασμοί, εκτός από το να δημιουργούν πολύ ενδιαφέροντα οπτικά αποτελέσματα, μας επιτρέπουν να ελέγξουμε μερικώς το εύρος της τιμής του τελικού εύχαντρου.</p>